Ulubiony album Scorpions

[Adrian S.O.S.]

Jaki jest wasz ulubiony album Scorpions?

[Sadek]

Taken By Force. Gra Uliego Rotha cud miód. W ogóle lata 70. to naprawdę bardzo dobre albumy Scorpions. Potem to wiadomo... źle nie jest, ale wyraźna zmiana stylu.

[Nomadosławski]

Nie umiem jednoznacznie stwierdzić. Taken By Force albo Blackout . Taken By Force jest chyba troszkę równiejszy, za to na Blackout jest rewelacyjne China White.

[Pawlo84]

In Trance, ale blisko są też Animal Magnetism i Love at First Sting.

[Pierre Dolinski]

Właśnie wczoraj ściągnąłem sobie Lovedrive i Savage Amusement w starszych wydaniach. Powoli wracam do Scorpionsów. Jednak wolę tą twórczość powiedzmy do Crazy World. Później już jakoś niekoniecznie.
Tej ostatniej nie mogę słuchać, bo ta ckliwa balladka przypomina mi o iluzji tego, że jeszcze może być na świecie pięknie a z tego snu obudził nas ostatnio fiutin i paru innych skurwieli.

[pz]

Taken by Force albo In Trance.

[krusejder]

Idąc od końca dyskografii, uwielbiam Rock Believer, Humanity, Face the Heat, wszystko od Fly to the Rainbow do Love at First Sting. I właśnie ten ostatni LP zaznaczam jako ulubiony

[Pierre Dolinski]

Też lubię go najbardziej. Może dlatego, że usłyszałem go jako pierwszy.

[krusejder]

Nigdy nie lubiłem WoC, ale wybaczam ten utwór, ponoć inspirowany przez CIA. Za to bardzo lubię balladkę z następnej płyty - Lonely Nights
https://www.youtube.com/watch?v=TVI7A7YOho4

doskonałe!!

[widman]

Debiut.

[Cold]

Blackout

[Zdan]

Taken By Force bo jest tam Sails Of Charon czyli mój absolutnie najukochańszy numer Scorpions ever. Choć reszta płyty też znakomita. Zaraz potem debiut lub Blackout - tu mi ciężko zdecydować.

[Saimon1995]

A ja stawiam na "Lovedrive". Widzę, że - na razie - jako jedyny (śmiech).

[Neon]

Blackout

[mad]

Blackout - pierwszy zachodni LP nabyty przeze mnie w latach 80-tych.

[DeJMIeN Wielki]

1 Lovedrive
2 Virgin Killer
3 Blackout
4 Taken by Force
5 Fly to the Rainbow

Kolejny trudny temat. Wszystko co wypuścili od początku do Love at First Sting włącznie jest albo świetne albo w najgorszym wypadku bardzo dobre. Potem już raz lepiej, raz gorzej. No i ta nieszczęsna druga połowa lat 90tych...